شرایط عقد(بهجت)

شرایط عقد(بهجت)

مساءله 295 :
بنابر اظهر، ترجمه صیغه عقد به فارسى یا زبان دیگر با وجود قدرت بر عربى کافى است . و احتیاط مستحب عربى بودن صیغه است و براى کسى که آشنا به معناى عربى صیغه نیست و فقط مى داند که صیغه عقد، به این لفظ جارى مى شود احتیاط مستحب این است که هم صیغه عربى و هم ترجمه اش را بخواند و اکتفا کردن او به عربى خالى از تاءمل نیست .
و اگر نمى توانند صیغه عربى را بخوانند و یا وکیل بگیرند ،قطعاً ترجمه کافى است .
مساءله 296 :
کسى که صیغه عقد را مى خواند، چه براى خود و چه به عنوان وکیل ، بنابر احتیاط واجب ، باید بالغ و عاقل باشد و در هنگام خواندن صیغه قصد ایجاد عقد نکاح داشته باشد، و اگر در حال مستى صیغه را بخوانند، عقد صحیح نیست .
مساءله 297 :
ولىّ یا وکیل زن یا مرد که صیغه عقد را مى خوانند، باید زن و شوهر را به قصد و لفظ معین کنند و در صورتى که زن و شوهر به لفظ یا قصد معین نشود، چه از روى غفلت باشد یا با قصد خلاف ، عقد باطل است .
مساءله 298 :
حضور دو شاهد عادل ، در عقد دائم و غیردائم لازم نیست ، ولى احتیاط مستحب آن است که حضور داشته باشند.
مساءله 299 :
زن و مرد باید به عقد راضى باشند، ولى اگر زنى را براى مردى بدون اجازه آنان عقد کنند و بعداً زن و مرد بگویند به آن عقد راضى هستیم ، عقد صحیح است .
مساءله 300 :
اگر زن و مرد یا یکى از آن دو را به ازدواج مجبور نمایند و بعد از خواندن عقد راضى شوند و بگویند به آن عقد راضى هستیم ، عقد صحیح است .
مساءله 301 :
اگر پدر و جد پدرى غایب باشند، به طورى که نشود از آنان اذن گرفت و ازدواج براى دختر لازم باشد، یا در ازدواج نکردن ضرر یا حرج (یعنى مشقت شدیدى ) باشد، و همچنین اگر پدر یا جد پدرى از ازدواج او با کسى که هم کفو اوست ، با وجود تمام مقدمات و شرائط، ممانعت کنند، و او نیز تمایل به ازدواج دارد و ازدواج هم به مصلحت او باشد، با اجتماع تمام شرائط مى تواند ازدواج نماید.
موارد فسخ عقد
مساءله 302 :
اگر مرد بعد از عقد بفهمد که زن یکى از این هفت عیب را دارد مى تواند عقد را به هم بزند:
1 : دیوانگى .
2 : بیمارى خوره .
3 : بیمارى برص .
4 : کورى .
5 : شل بودن ، به طورى که معلوم باشد.
6 : گوشت یا استخوان یا غده اى در فرج او باشد، که مانع نزدیکى شود.
7 : افضاء شده باشد.
افضاء یعنى چه :
یعنى مجراى بول یا مجراى حیض و غائط او یکى شده باشد، ولى اگر مجراى حیض و غائط او یکى شده باشد، به هم زدن عقد مشکل است و باید احتیاط شود.
مساءله 303 :
اگر زن بعد از عقد بفهمد که شوهر او دیوانه است ، یا آلت مردى ندارد، یا عنّین است و نمى تواند نزدیکى نماید، یا بیضه هاى او را کشیده اند، مى تواند عقد را به هم بزند.
مساءله 304 :
اگر مرد یا زن ، به سبب یکى از عیوب که در دو مساءله قبل گفته شد عقد را بهم بزند، از هم جدا مى شوند و طلاق لازم نیست .
مساءله 305 :
اگر به علّت آن که مرد عنّین است و نمى تواند نزدیکى کند، زن عقد را به هم بزند، شوهر باید نصف مهر را بدهد، ولى اگر به علت یکى از عیوب دیگر که گفته شد، مرد یا زن عقد را به هم بزند، چنانچه مرد با زن نزدیکى نکرده باشد چیزى بر او نیست و اگر نزدیکى کرده ، باید تمام مهر را بدهد.
مساءله 306 :
دخترى که به حدّ بلوغ رسیده و رشیده است یعنى مصلحت خود را تشخیص مى دهد اگر بخواهد شوهر کند چنانچه باکره باشد بنابر احتیاط تکلیفاً باید از پدر یا جدّ پدرى خود اجازه بگیرد ولى در غیر باکره در صورتیکه بکارتش به سبب شوهر کردن از بین رفته باشد اجازه پدر، جدّ پدرى لازم نیست .